Pani Alicja doświadczyła rozległego udaru mózgu, w wyniku którego doszło do całkowitego unieruchomienia ciała – nie wykazywała żadnych zewnętrznych objawów świadomości. Zgodnie z diagnozą lekarską, pani Alicja nie poruszała celowo nawet gałkami ocznymi. Jej stan został określony jako wegetatywny. Przed różnymi zabiegami chirurgicznymi lekarze nie chcieli nawet znieczulać pani Alicji, twierdząc, że i tak niczego nie czuje.
Po 7 latach od zdarzenia pani Alicja trafiła do ośrodka rehabilitacji neurologicznej, wykorzystującego w codziennej pracy C-Eye. Mąż pani Alicji odczuwał, że stan żony nie jest tak beznadziejny jak twierdzą lekarze i wierzył w to, że żona udowodni wszystkim, że czuje i rozumie wszystko co się wokół niej dzieje. Podczas pierwszej sesji badawczej pani Alicja wykonała prosty, ale rewolucyjny gest – odwróciła głowę w kierunku C-Eye. Wyniki kolejnych sesji były coraz bardziej optymistyczne. Już podczas 4. sesji pani Alicja była w stanie swobodnie obsługiwać urządzenie, co więcej wykonała poprawnie wszystkie prezentowane zadania.
Dla męża pani Alicji najbardziej przekonywującym dowodem na to, że jego żona jest w pełni świadoma i przez cały ten czas wszystko czuła i rozumiała było to, że spośród wielu różnych butów prezentowanych na ekranie wybrała wzrokiem dokładnie te, jakie kupiła dzień przed udarem mózgu.
Ostateczna aktualna diagnoza neurologiczna: zespół zamknięcia. Gdyby nie C-Eye do tej pory pani Alicja byłaby uważana za osobę w stanie wegetatywnym.