Testimonials:

Pacjent lat 27, w wieku 16 lat przedawkował narkotyki i dopalacze, czego wynikiem było nagłe zatrzymanie krążenia. Pacjent określony w skalach: Barthel – 0, Glasgow – 4. Poddawany jest stałej rehabilitacji fizykalnej. Stan fizyczny bardzo dobry. W pierwszym kontakcie brak wodzenia wzrokiem.

Przy pierwszym podejściu Rafał zaczął pracować z C-Eye po ok. 1-godzinnym treningu wzroku, polegającym na stymulacji mięśni gałkoruchowych za pomocą różnych bodźców wzrokowo-słuchowych (kotek, trąbka). Taka stymulacja przyniosła pożądany efekt w postaci uaktywnienia u pacjenta zdolności śledzenia wzrokiem za obiektem na ekranie.

Przy drugim podejściu pacjent nie wykazywał chęci pracy z urządzeniem przez ok. 3 godziny, prawdopodobnie ze względu na warunki atmosferyczne (niskie ciśnienie, bardzo deszczowy dzień). Po ok. 3 godzinach pacjent został zostawiony sam ze skalibrowanym urządzeniem i bardzo szybko wszystkich zaskoczył. Poruszając się samodzielnie w module „Komunikacja i rozrywka” wyraził m.in. następujące uczucia: „jestem wściekły”, „tęsknie za kolegami”, „tęsknie za rozrywkami”, „tęsknie za moim wcześniejszym życiem”.

Ocena stanu pacjenta po testach:

Pacjent świadomy, w silnym zespole otępiennym. Potrafi czytać i rozpoznawać pojedyncze wyrazy. Sprawnie komunikuje się z C-Eye na poziomie komunikacji z otoczeniem.

Przed zakupem urządzenia Kasia, cierpiąca na dziecięce porażenie mózgowe, porozumiewała się poprzez mruganie oraz ustaloną mimikę twarzy na tak i na nie. Obecnie Kasia chętnie wykonuje wszystkie dostępne w systemie ćwiczenia. Najbardziej lubi zadania, w których użyte są kolorowe zdjęcia odwzorowujące rzeczywistość.

Kasia komunikuje się z otoczeniem za pomocą gotowych komend i obrazków (piktogramów). Stawia przed sobą nowe wyzwania, chce nauczyć się biegle pisać za pomocą wirtualnej klawiatury. Obecnie powoli, literka po literce, zapisuje proste słowa.

Według rodziców Kasi C-Eye to urządzenie marzeń, na które czekali 25 lat.

Pan Zbigniew ma ponad 70 lat, zaawansowaną chorobę Parkinsona oraz porażenie czterokończynowe. Nie komunikuje się werbalnie. Musi dwa razy dziennie przyjmować dopaminę żeby utrzymać otwarte oczy.

Pan Zbigniew pomimo zaawansowanego wieku i ciężkiej choroby, natychmiast podjął współpracę z C-Eye w zakresie zaawansowanym. Po około 15 minutach ćwiczeń prowadził swobodną komunikację z terapeutami. Po przyjściu żony mógł po kilku latach w miarę swobodnie skomunikować się z nią i wyrazić swoje emocje. Bardzo wzruszające było to, że pierwsze komunikaty skierowane do żony to „Kocham Cię” i „Jestem zakochany”, a do terapeuty C-Eye: „Dziękuję”.

Bartek to młody, wykształcony i inteligentny chłopak. 3 lata temu doznał urazu mózgu na skutek potrącenia na przejściu dla pieszych. Gdy trafił do ośrodka rehabilitacyjnego nie wykazywał oznak świadomości. Miał znacznie zaburzone ruchy oczu. Pierwsze sesje z C-Eye rozpoczęto od wybierania jedynie pojedynczych obrazków przy czasie zaznaczania 1,4 s. Po roku systematycznej pracy na C-Eye Bartek wykonuje poprawnie zadania i sprawnie komunikuje się za pomocą sprzętu. Od pewnego czasu zaczął używać Wirtualnej Klawiatury. Ostatnio zakomunikował pisząc na klawiaturze „Chcę iść do sklepu”, „Chcę kupić fajne dresy”. Prośba została spełniona i Bartek był bardzo zadowolony.

Warto zauważyć, że obecnie czas zaznaczania został wydłużony do 2.3 s, co świadczy o wysokiej sprawności w posługiwaniu się sprzętem. Bartek sprawnie komunikuje bieżące potrzeby, sam wybiera muzykę. Podjął także próbę czytania książki przy wykorzystaniu C-Eye. Co ważne, praca z C-Eye znacząco wspiera także terapię logopedyczną. U Bartka zaobserwowano aktywację ośrodka mowy, bowiem często próbuje werbalizować głoski i sylaby pojawiające się na ekranie.

Mimo diagnozy wskazującej, że pacjent nie widzi, w ośrodku rehabilitacyjnym zaobserwowano zerkanie na C-Eye, który znajdował się w pobliżu. Początkowo pacjent nie był w stanie skoncentrować wzroku na żadnym wyświetlanym elemencie, a tym samym nie mógł niczego zaznaczać na urządzeniu. Mimo tego pacjent uczestniczył w sesjach terapeutycznych przynajmniej 3 razy w tygodniu (czas trwania sesji 5-15 min.), choć nie był w stanie spojrzeć na żaden wyświetlany bodziec wzrokowy w sekcji Stymulacja wzroku.

Po miesiącu pracy z C-Eye pacjent został ponownie zbadany przez okulistkę, która stwierdziła, że pacjent nie widzi ani na jedno, ani na drugie oko, podważając jednocześnie celowość uczestniczenia pacjenta w sesjach terapeutycznych z C-Eye.

Dzięki uporowi terapeutki współpracującej z rodziną, założono pacjentowi okulary, kompensujące wadę wzroku (którą pacjent miał jeszcze przed wypadkiem) i odtąd pacjent uczestniczył w sesjach z C-Eye w okularach. Po upływie 4 miesięcy pacjent swobodnie posługuje się C-Eye i jest w stanie wybierać poszczególne elementy wyświetlane na ekranie z czasem zaznaczania 1,6 s (to dobry wynik, przyjmując, że zalecany czas zaznaczania elementów na ekranie to 2 s). Co więcej, okazało się, że w komunikacji z C-Eye wykorzystuje dwoje oczu.

Według aktualnej diagnozy okulistycznej pacjent widzi. Fakt ten zaskakuje – mając na uwadze pierwotną diagnozę narządu wzroku – przerwane nerwy wzrokowe.

Trudno jest jednoznaczne stwierdzić, czy pacjent widział od początku i został źle zdiagnozowany, czy pomogły ćwiczenia i systematyczna stymulacja wzroku. Najważniejsze jednak, że widzi i może swobodnie pracować z C-Eye, uczestnicząc w sesjach terapeutycznych, ale również wykorzystując C-Eye jako narzędzie do komunikacji.